2010

Hellemonds Diktee IV

 

’t Speelhuis Helmond 11 september 2010

presentatie Wim Daniels

tekst Bert Kuijpers

 

De woorden achter de cijfers zijn de woorden die nagekeken moeten worden.

Wàttur, wàttur? 

Helmonds Diktee 004De miste vurjoardaag bai ons in de (1)femilie zin eigeluk wel te proime. Wai zin vort allemol op ne lèèftijd dè wai nie mir kiejke of ’t bezoek wel oitkumt bai de (2)jorrige. Wai goan gewoon vort (3)fieleseteere as ’t ons zèèluf oitkumt. Dè ken ’s mèregus um halluf elluf zin, mar èvegoewd (4)taaftere of saovus.

Mar bai ons (5)tant’Anna li dè krek efkus anders. Die is van de wèèk achentachentug geworre en mi zò’n aaw vruwke, dè ok wa (6)keengs an ’t worre is, hawde autemaaties meier rèèkening, wonnie. Dan worrut gin (7)naachtbraakerèèij.

Mar naw haa de (8)dòòchter van ons tant’Anna, hullie Ciska, geregeld, dè hurre zoon Kevin mi z’n vriendin (9)smiddus wa zô hellepe mi koffie zette en drank (10)skenke. Mar dè maidje van hullieje Kevin is gin Hellemonse, dus ’t opneme van de bestellinge (11)liejp anhaawend (12)fawt.

’t Durske kumt oit Blaaaricum. Tis ‘r ein van rèèijkeluij, ’n (13)blòònde, mi heil laang bein, tot an d’r kont toew. Kevin hittur opgedoan in de (14)maivekansie aan de Spaanse costa’s. Volgens de vadder van Kevin is-ie mi z’n kont in de bòtter gevalle en moet-ie zeurige de ’t anblie, (15)kòòst wa kòòst.

’t Durske haa op ’n (16)gegivve moment vort zònne kop van ’t nie verstoan. D’n inne wô (17)snèèver, d’n andere ’n advocaatje en d’n derde wô wing mar ginne (18)koppingwing. ’t Waar vur ’t maidje um gek van te worre. En dan lag ’t (19)fökske van tant’Anna’s d’r ok nog deger tussendur te keffe, zaat de knarrie in z’n (20)vuggulkuskoike te fluijte asof-ie d’n uurste prijs haa gewonne op ’n (21) knarriezangkonkoer en hong ‘r ’n grouwt spandoek tigge de skouw mi d’n tekst: ‘Haw ut Hellemonds. Laang zal ze lèève.’Helmonds Diktee 019

’t Maidje haagut nie mir. En toen verslikte onzen omen Tidder z’n aige ok nog in ’n (22)ollienutje, wordur dettie ne vuurrojje kop krig en ’t maidje tiggen ‘m zee: ‘Zal ik een glaasje water voor u halen?’

En toen zi onzen omen Tidder – die (23)siskewiet – (24)stoandebins en (25)plat-oit: ‘Wàttur, wàttur?! Wàttur is um oew aige mi te wààse of um te douwpe!’

’t Maidje war vort zo in de war dessur de (26)wirgaai af gaf en begos te (27)skruwwe of umgekeierd. (28)’Wan ziemel’, zi onzen omen Tidder. Mar wai, de rest, haan toch allemol wel meelèèij mi ’t durske oit Blaaaricum, want ja, hé, ge zouwt oit Blaaaricum komme en in Hellemond vrije. Dè vèèlt nie mee en umgekeierd ok nie ok nie ok.

KomOn Communicatie © 2015 Frontier Theme