2014

Ut Grôwt Hellemonds Diktee 2014 (XIII)

 

Doar stut ie: de klenne skoepie die meen lief menneke van 23 krek afgevat hi. In zun ein hàànd hittie un zèkske gemale sep, worbaai haai un dèèger nu wijsvinger in en oit ut zekske halt en noar zun bakkes brèèngt. Zun aander haand rommelt wa in zun boksetes.

Ik ken dè jong wel: ut is nu klèènzoon van Dries de skèle brillewieter. Wanne finge strikkel wààr dè! Die hàà vur z’n jòòng nooit wà òòver. Haai zoop nog liever z’n cente op in de kroeg, dan dettie ur ok mar inne cent aan oit gaf aan die rot jòòng van hum. D’r kwam niks van hullie terèègt. En hum zun klèènjòòng zing er oiteindelijk dus ok nie bitter oit gekomme. Ut waar mar wà lala-volluk.

Ik kiek noar dè jong. Haai hi un grof bakkus, nu grote fok en haai kiekt mi zun linkse auwg in zun rechtse bokstes, al krek zo errug as zunne grôtvadder. Dè haai sowieso minne zoon gerakt hi, moet toeval zing gewèèst. Z’n auwge stoan krek tusse z’n òòre. Dè haa un tijken moete zing: ge ziet mèè dè dè jong nie is krek nun andere

Haai stu op d’n hoek van de Veestroat, mar hij lupt op z’n elvenderstigste noar de brug. Ik haw um undeeger in de gaate! Ik zal hum derekt us de woarhaaid goan vurtelle. Ik wil hum gèr loate weete wa ik doar van ving, dettie meene klèène jonge ping hi gedoan. Mar ik weet nie of ik dan reustig zal blieve of de dol 5 minute zal hebbe.

Ik ken ok nun angestokte zing hoor! ‘K heb us ooit, toen ik nog wa jonger wààr, trubbel gemakt op un kermis hier in de buurt. Dur waare tweie opgeskoote joong die un maaidje aan het kliere waare. Doar ben ik tusse gespronge. Naw de pliesie moes durran te pas komme um die vechtflikkers oit elkaar te halen.

Kende dè nie? Dè ge in inne keier heil kôt kent worre as ge iets nie irluks meemakt? Dè oew hart sneller gu kloppe, dè ge nu kop kriet as nu tomaat en iederein an wilt vliege. Zo kô? Naw, mar goed ôk, want ut is nie lollig as ge elke keier wèr om iedere skeet oew eige stoat op te neie.

En naw heb ik mun eige ok nie ààlt in de haand hoor. Wie slut er naw zo’n weerloos jong van 23? Zouwemar zonder meier? Kiek as ie naw geskolde haa, dè jong nu profiteur haa genuumd of nun dokus of skele Joepie, ja dan waar ut heil wa anders geweest. Mar ik weet heil zekers dè meen jòòng nooit zunneke proat verkouwpe.

Doar stut ie dan. Zouwemar, inins hàlt ie un grouwt erpulskelmeske vur d’n dag en begèènt ur mi te zwaaie. Zò haai hier un grouwte pan jagtskotel goan mààke of un lekkere pan boerekool? Neie, haai kwekt iets wa’k nie ken vurstoan en haai slu mi dè mes van veur noar ààgtere.

Kiekers vliegge oiterin. Iederein hi t’r weeze van. Ja, ge zààlt mar geràkt worre dur un keukengeridskap van dèès gròòtte. Mi zo’n mes lèdde in inne keier ut heil Haagje plat, as ut moes. Och kiek naw toch us an. Naw duutie zunne mond inins zoweit òòpe dettur un perd oit zòò kenne drinke. Wan verekkes grouwte bakkes.

Ut mes gu noar zunne mond. Un puntje verdwijnt langzaam noar binne, mee doar ààgteran ut alling mes. Ut lijkt un klèènighaaid om zo’n mes in oew kèèl te loate zakke. Ut moet dan toch zowà ten halve van zun maag zitte. Mar dè jong skijnt niks te vuule. Haai lut ut mes un par keier in en oit zun kèèl gleie as of ut niks is, zonder ok mar inne keier te hiege en te bloaze.

Naw ik zal ut oe vertelle. Minne zoon ken hendig wa misselijks gezeed hebbe tigge deeze jonge. Ik heb um hiervur in ieder geval nie op aangespròòke. Ik kiek wel oit. Ge moet toch ôk an oew eige denke. Want wie z’n eige bewaart, bewaart ginne rotten erpel.

 

Uitleg brillenjood indien er commentaar opkomt.

Joden mochten vroeger allerlei beroepen niet uitoefenen. Maar ze mochten bijvoorbeeld wel sinaasappels, groente of brillen verkopen. Men sprak in dit verband van de sinaasappeljood, de groentejood en de brillenjood. Brillenjood was dus oorspronkelijk geen scheldwoord, maar betekende simpelweg: (Joodse) verkoper van brillen

KomOn Communicatie © 2015 Frontier Theme